پتش خوارگر – حماسه، سرآغاز

پاهای پسرک از وحشت قفل شده بودند و دست‌هایش می‌لرزیدند!

در کتاب پتش خوارگر نوشته ی آرمان آرین اینطور می خوانیم که:

اگر برمی‌خاست و به سوی درخت دیگری می‌دوید، غول بی‌تردید او را می‌دید و با دوقدم به او می‌رسید و

اگر همان‌جا می‌ماند غول چند ثانیه‌ی دیگر بالای سرش بود!

در همین فکرها بود که ناگهان دو دست نیرومند از فراز همان درخت،بر سرش فرود آمدند و پیش از اینکه صدایی از او برآید دهان

و کمرش را گرفتند و با یک حرکت بالای شاخه‌ها بردند.

آرمان آرین با نوشتن کتاب پتش خوارگر سرآغاز حماسه، به ساختِ هویتِ شخصی و اجتماعی‌شان

و به ژرفا بخشیدن به عواطف و اندیشه‌شان، به ساختنِ سرزمینی نیرومند با مردمانی مستحکم از

درون که بیرون را نیز بسان درونِ خویش محکم خواهند خواست.

و سرانجام پتش خوارگر و نتیجه ی نوجوان رسیدن به جهانی خواستنی، که از همرَهی آن،

سرزمین‌های محکم-بنیاد برآمده است.

محکم-بنیادی که نه از کینه و نژادپرستی برخاسته و نه خود سبب‌ساز جنگ و تفاخر و دشمنی خواهد شد.

بلکه در جهانی لبریز از خِرَد، که سراسر حیات آن به ریسمانی از تأویل‌های دلنشینِ اساطیرِ بنیادین بند است،

با تابشی دوچندان، بر روشنایی خواهد افزود.

از این منظر، انسان ایرانی نهایتاً همان انسانِ جهانی است و هیچ تفاوتی در عصرِ نو،

با انسانِ بنگلادشی و انسانِ گینه‌ای و انسانِ سوئدی و انسانِ آمریکایی ندارد.

همچنین هیچ تفاوتی میان نیازهای بنیادینِ نیاکان این انسان با خود او و نوادگانش نخواهد بود

و دست کم تا جایی که روشنیِ خرد یاری می‌کند، این نیازهای اساسی ادامه خواهند داشت

یا در جایی از نقاط عطف تمدنی، جای خود را به نیازهایی پیچیده‌تر و والاتر خواهند سپرد.

ولی دست کم، زیستن در میان اسطوره‌ها، زیستن در میان تخیل و هپروت نخواهد بود،

بلکه زیستن با ریشه‌های حقایق هستی خواهد بود که

هر دَم می‌توانند تشنگی هر تشنه‌ای را سیراب سازند و گذشته را به آینده پیوند دهند.

آرمان آرین نویسنده ی این رمان، برای تقویت روحیه ی قهرمانی

و محکم شدن پایه های اعتقادی نوجوانان زحمت شایانی کشیده است.

کتاب پتش خوارگر مناسب برای نوجوان ایرانی است تا بتواند همزاد پنداری کند

و آرمان هایی مطابق با فرهنگ کشورش انتخاب کند.

در آن رشته‌ها که معنویات را از آن سرشته‌اند، یکی از بندها همان اسطوره‌های دیرین است.

یکی از آن رشته‌های مهم که نسل‌ها را به خمیر مایهٔ آن در کنار هم سرشته‌اند.