جیسون از یک ضربه ی دیگر نیزه ی سه شاخه هم جاخالی داد و گفت:« میتونم در این مورد بهت کمک کنم.» شمشیر گلادیوسش را به شکل نیزه درآورد و در چشم پولی بوتس فرو کرد.
غول تلوتلو خورد:«آاااخ!»
پرسی همچنان زیر تور سنگین به خود می پیچید، اما حرکت هایش کند و وارفته شده بود. جیسون باید عجله می کرد. او باید پرسی را به درمانگاه کشتی می رساند؛ گرچه اگر طوفان به همین شدت ادامه می یافت، دیگر کشتی و درمانگاهی برای رفتن باقی نمی ماند.
در آب به سوی کیم رفت:«تو میدونی که الهه ها و رب النوع ها به انسان های فناپذیر محتاجن. هر چه ما بیشتر به شما احترام بگذاریم، شما ها قدرتمندتر خواهید شد.»
-از کجا بدانم؟ من که هرگز مورد احترام و ستایش واقع نشده ام.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.