جزیره

«روزها و هفته‌ها از پی هم می‌گذشتند و زندگی در ری‌را، مانند همیشه غرق در آرامش و نظم بود. تمام اهالی هر صبح از خانه‌هایشان بیرون می‌زدند و بر سر کار و مسئولیتشان می‌رفتند و هر غروب برای صرف شامی خانوادگی دوباره دور میزهای غذاخوری خانه‌ها جمع می‌شدند. از وقتی که به حکم اعضای انجمن، سامی به غربی‌ترین نقطه ساحلی جزیره تبعید شده بود، کسی خبری از او نداشت و روال روزمره زندگی آن‌قدر به‌سرعت ذهن مردم را پر کرد که پس از یکی دو هفته، حتی دیگر کسی از مرد موسرخی که روزی جزیره را با حرف‌هایش به هم ریخته بود، یادی نمی‌کرد.