آسمان خیس

چند داستان، چند نویسنده!

در مجموعه داستان آسمان خیس نوشته ی پنج نویسنده ی محبوب، اینطور می خوانیم:

نمی‌دانم چه وقت بود که دوباره دام دام دارام شروع شد. صدایش از دورها می‌آمد، انگار سوت اخطار یک کشتی فضایی، آهسته و نامفهوم. بعد کم‌کم نزدیک شد، بلندتر، تا بالاخره همه‌ی صداها را طوری پوشاند که به نظرم رسید حرکات من و کنستانتره کاملا بی‌صدا بود. فقط دام دام دارام شنیده می‌شد- تا این که یک دفعه قطع شد و آرام و ساکت. مثل خود ما.

آسمان خیس مجموعه داستانی است از نویسندگان آلمانی:

اشتام، یودیت هرمان، اینگو شولتسه، برنهارد شلینک، امینه سوگی ازداما.
به نظرم یکی از بهترین مجموعه داستان‌هایی است که در این چند وقته چاپ شده است.

داستان‌های کتاب یکی از یکی بهتر و به یاد ماندنی‌تر هستند. به خصوص در این مجموعه داستان‌های هرمان،

و اشتام را بسیار پسندیدم اما داستانی که فکر نکنم به این زودی‌ها فراموشش کنم داستانی است

از شلینک با نام «آن زن در جایگاه بنزین» که داستانی است دربارۀ غرق شدن انسان در آرزوهایی که ناکام مانده است.

به نظرم بهترین داستان کتاب است و البته «عشق آری اسکارسون» نوشته یودیت هرمان هم جزو داستان‌های خوب کتاب است که فوق‌العاده است.

عشقی عجیب و غریب و البته به یاد ماندنی و صد البته ممنوع.

«آسمان خیس» را محمود حسینی‌زاد ترجمه کرده و نشر افق منتشر کرده است.

آسمان خیس مجموعه داستانی از پنج نویسنده‌ی آلمانی است. داستان‌های آلمانی امروز مثل تابلویی مدرنیستی ترکیبی است از رنگ‌ها و احساس‌های تند، همدلی‌های عمیق با روح‌های آزرده و خاکستری‌های روابط سرد و تنهایی همیشگی جوامع معاصر.

این پنج نویسنده، اشتام، هرمان، شولتسه، شلینک و آزدامار، هم گرایش‌های امروز ادبیات آلمانی را نشان می‌دهند و هم نماینده‌ی طبقه‌های مختلف جامعه آلمان هستند.

برای آشنا شدن با مجموعه داستانی مشابه و جذاب به پی نماشاپ مراجعه کنید.